Mescid-i Aksa herkesin kalbinde bir mescit iken benim evim olmuş bir mekân..

Gitmeden evvel minia halinde adımlarken Allah’ım bu gönlüme bir teselli mi yoksa kabul eylediğin bir amel mi diye çok sordum. Hamdolsun kapı gülümsedi ve açıldı.

Bereketin katman katman yayılışına her seferinde şahit oluyorum. Hayretim artıyor. Bu hayret bu defa Kudüs kumbarası ile oldu. Kumbara kimi zaman duygularla, kimi zaman aşina olmadığımız hislerle doldu, taştı. Bir de Kudüs okulu bilmediğimizi öğretti bize bu defa.

Düşmanın safları sıkı. Öyleyse karşısında duran biz Müslümanlar da her söz ve davranışla daha da sıkı durmaya söz verelim.

Ve mümkün mertebe dik duruşla tam karşılarında, yani Aksa’da..

Nasibimizde varsa bunu en iyi yapanlardan Kudüs Kumbarasıyla…🌿