Ben Zehra Demir. 21 yaşındayım. İngilizce Öğretmenliği 3.sınıf öğrencisiyim. Malatya’da yaşıyor aynı zamanda burada okuyorum…

Kudüs’e varacağımı öğrendiğim vakit klasik olacak ancak maddi olarak yetersiz olduğunu biliyordum. Mevla’dan yardım diledim hamd olsun nasip oldu. Gitmeye günler kala hayaller kuruyor, senaryolar yazıyordum. Ancak bu senaryoların hiçbirinde Mescidi Aksa’ya alınmamak gibi bir hikâye yoktu. Ben rahat şeklide gireceğimi sanıyordum. İşte bu noktada farkındalık oluştu bende. Eğer siyeri hakkıyla biliyorsak, Hudeybiye’yi hakkıyla biliyorsak Mescidi Aksa’dan girememek şeref olurmuş. Önemli olan kapıya varmak da değildi zaten o kapıyı aşındırmaktı. Selam olsun kapıları aşındıranlara… Kapıdan alınmak için Filistinli gibi giyeceğimi kırk yıl düşünsem hayal etmezdim. Mevlâ bunları da nasip etti. Yaşlı teyzelerimin o genç ruhları da bir an olsun vazgeçmedi…

En ağır olan da dönüşümdü. Sanki hasta ana babamı bırakıp da geldim hasta kardeşimi bırakıp da geldim. Biz zaman sonra hissedeceğim ki ruhumu bırakıp da geldim… Ayrıca Kudüs Kumbarası ekibinin maneviyatı hamd olsun olaylara vakıf olmamda nasibimdi. Bu yolda gitmeme vesile olan nice eller destekler vardı. Allah onlardan dünya ahiret râzı olsun… Bir daha nasip olması duası ile… Amin, selâmetle.