Selamün Aleyküm,

Ben Rumeysa Çalışkan, 1959 Konya doğumluyum. Diyanetten emekliyim. Öncelikle bu ribatta bulunmayı bize nasip eden Allah’a sonsuz hamd olsun. Ribatımıza vesile olan Kudüs Kumbarası’na ve Gönül Hocam’a çok teşekkür ederim.

Rabbim sen ne yücesin ki bu doyumsuz hazzı bana yaşattın. Gönlümün teselli bulduğunu, ruhumun tekamül ettiğini ve manen dirilmiş olarak oradan döndüğümü hissediyorum.

Ey güzel Aksâ’m, ey Hazreti Muhammed’in (sas) hüzün yılından sonra teselli bulduğu ulvi mekan… Sana olan duygularımı nasıl ifade edeyim, anlatılır mı, yaşanır ancak. Sana yakın olsam vuslatın yakar, uzak olsam hasretin…

Ey güzel Aksâ’m sözlerim asla sana olan duygularımı ifade edecek nitelikte değil. Sana kavuşmak, seninle olmak nasıl bir ikram Rabbimden. Nefesler tutulsun, kelimeler bile girmesin aramıza, tüm hücrelerim dolsun seninle.

Ne duruyoruz kardeşlerim! Dua mekanı, miraç mucizesi, göğe açılan kapı bizi bekliyor; boş ve mahzun… 124 bin peygamberin ayak bastığı, şehit kanlarıyla sulanmış, pek çok peygamber ve sahabenin medfun olduğu eşsiz mekan bizi bekliyor.

Nasıl bir zillet bu Mescid-i Aksâ’ya İsrail askerlerinin izni ile girmek. Şanlı ecdadın torunlarına bu yakışır mı? Bizler nasıl bu hale geldik? Bedel ödemeden; acı çekmeyen, yara almayan bir bedeni Rabbimize nasıl sunacağız?

Kardeşlerim lütfen oraları boş bırakmayalım. Oraların gerçek sahibinin biz olduğunu hissettirelim. Gidip görmediğimiz ayak basmadığımız yer bizim değildir! Filistinli kardeşlerimizin bize her zamankinden daha çok ihtiyacı var. Bu zor zamanda onların yanında olduğumuzu belli etmek için orada olmamız lazım. İsrail askerlerinin bizi tüm kapılarda görmesi lazım. Sayımızın daha fazla, oraların daha kalabalık olması lazım.

Rabbim hepimizi özgür Aksâ’da buluştursun.