Liseyi Konya Meram Tahir BÜYÜKKÖRÜKÇÜ AİHL’de okudum.

Lisans eğitimime Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 4.Sınıf öğrencisi olarak devam etmekteyim. Lisans eğitimi ile birlikte medrese usulü ders almaktayım.

22 Ocak tarihinde çocukluğumdan beri gördüğüm düş gerçek oldu. En uzak mescid olarak bildiğim mescid en yakın mescid oluverdi. İlk kıblemiz, son sancağımız olan Kudüs’e gidiyorduk. Bu ziyaretin “Aksâ Tufanı” hareketinin devam ettiği, Kudüs’ün evlatlarının verdiği büyük mücadele ve milyarlık ümmetin izlemek ile yetinecek kadar düştüğü acziyette bulunduğu imtihan günlerine denk gelmesi açısından ayrı bir ehemmiyeti vardı.

Bir final haftası sınavlara çalışırken bir grup gencin “Kudüs Kumbarası” ile mukaddes beldeye doğru hareket ettiğinin haberini aldım. Bu haberi aldıktan sonra Kudüs’e gitme fikri diğer her şeyin önüne geçti benim için. Bu kafilede benimde olmam gerek diyerek sabahı ettim. Ertesi gün ilk fırsatta ailemi arayarak Efendimizin istişare tavsiyesine uymak niyeti ile onların fikrini almak istedim. Ailem böyle bir fırsatı kaçırmamam gerektiğini söyleyerek beni teşvik etti ve Kudüs Kumbarası nezareti altında hayatımın en unutulmaz yolculuğu başladı.

Hayallerimi süsleyen Kudüs’ten eser yoktu. Sokaklar boş, çarşılar mahzun ve Aksâ yetimdi. Duymak için can attığım çocuk seslerini duyamamıştım. İşgal altında ki Aksâ’da ribat vazifesi ile hatıralarımızdan silinmeyecek günler geçirdik. Kur’an-ı Kerim’ de adı övülen, evliyanın enbiyanın toprağına yüz sürdüğü, bizlere Hz. Ömer’den, Selahaddin Eyyubi’den, Yavuz Sultan Selim’den armağan Kudüs’te misafir değil ev sahibi olarak gördük kendimizi. Bizi görünce gülümseyen her yüz Kudüs’ün esaretinden bir gün kurtulacağına olan inancımızı daha da perçinlemiş, Kudüs davasının bir kavmin değil tüm ümmetin vazifesi olduğunu bize yakinen göstermişti. Bu yolculuk özgür Aksâ için yapmamız gereken sorumlulukların farkına varmamı sağladı. Evimden uzakta evimde hissetmem ancak ümmet bilincinin bir tezahürü olabilirdi. Bir gün özgür Aksâ’da buluşmak ümidiyle…

“Kudüs kumbarası ile kandillerin yanmasına vesile olan cümle bağışçılardan Rab Teala razı olsun. Vesile oldukları hayırdan paylarını yevme La yenfeu’da almaları duası ile”