Adım Hatice Kuzeytemiz, 2004 yılında Aydın’da doğdum. 10 yıldır Erzurum’da yaşıyorum, Atatürk Üniversitesi tıp fakültesi 3.sınıf öğrencisiyim.

Yolculuğumuz boyunca Kudüs hakkında ne yazmak isterim diye düşünüyorum ama kelimelerim dile gelmiyor. Kalbim bağımsızlığını ilan etmiş, bana duygularını göndermeyi bırakmışçasına koca bir boşluğa ‘kimse var mı’ diye seslenip kendi sesinin yankısını duyan bir Hatice var şuan. Yıllardır içimizde ince bir sızı olan Filistin davamızın kelimelerle ifade edilemeyecek boyutlara gelmesi artık ruh halimi ‘gerçekten oluyor mu, şuan bunlar yaşanıyor mu?’ moduna geçirdi. Yaşadığımı unuttuğum bir dönemde ‘hiç kimse kendisi için gizlenen müjde ve mutluluğu bilemez(secde,17) ayeti kerimesini akıllara getiren bir haber ile 2 gün sonra gidecek olan gruba kabul edildim. Rabbimin yolunda olmak için verdiğim iç mücadeleme bir cevap gelmişti, Mescidi Aksa’ya davet edilmiştim.

Çok yoğun, koşuşturmalı bir program ile Miraç şehrini tanımaya çalışırken kalbimizin halden hale geçmesi ile insanın duygularının ne kadar karışık, ne kadar iç içe olduğunu da tekrar müşahede ettim. Yıllardır ‘en çok gitmek istediğin ülke/şehir neresi’ sorusuna verdiğim cavabın gerçekleşmesi nimetine olan şükür, Gazze’ye bu kadar yakın olmanın ama bir şey yapamamanın acizliğine hüzün, müslüman kardeşliğinin verdiği sevinç, Mescid-i Aksa’da bulunmanın verdiği huzur, bizim olan beldelerin işgalinin hissettirdiği öfke, ecdadımızın hizmetlerine derin bir saygı, Rabbime dua ve istiğfar, tekrar gelme ümidi, işgal güçlerinin hatta ‘sivil halkın(!)’ taşıdığı ağır silahlara karşın Allah’ın kalbimize verdiği güven hissi, müslümanlığın izzeti, çocukları görmenin verdiği azim… Bütün bunlara daha bir sürü duygu ekleyebiliriz. Geçen sene Berat Kandilinde içinde bulunduğum halet-i ruhiyemi hatırlıyorum da, bugünleri hayal etmiyordum. Rabbim hayal edemediğimizi yaşatıyor, uzak ya da imkansız gördüğümüzü yakın ve kolay kılıyor.

Gitmemize vesile olan Kudüs Kumbarası ekibinden Rabbim razı olsun, vesile olan herkesin sadaka-i cariyesi olarak bu davayı yaşamaya ve yaşatmaya devam etmemizi nasip eylesin, bizi yoluna ulaştırsın ve yolunda olmayı bize kolaylaştırsın. Kudüs’ü miracımız ve beraatimiz eylesin. Allah’ın rızası belki bir insanın gülümsemesinde belki bir iyiliğe vesile olmakta. Bizi gülümseten, bizim iyiliğimize vesile olan Kudüs kumbarası bağışçılarına teşekkür ederim. Rabbim bağışlarızı; rızasını vacip kılacak amellerden eylesin. Cennette cemaliyle müşerreflendirsin.