Ben Esma Şükran Şahin. 21 yaşındayım, Sağlık bilimleri Üniversitesi Odyoloji 3. Sınıf öğrencisiyim. Kayseriliyim, orda doğdum ve büyüdüm. En başta niyet ederken kendi kendime şöyle dedim; orada mescitte safları doldurmak için yola çıkıyorum, bu zamanda bir Yahudi yerine bir Müslüman fazla olmalı ve o ben olmalıyım.

Herkesin imtihanı kendine göredir. Ben de kendimce ufak imtihanlardan geçtim ve aynı şekilde bu ekipte olup büyük imtihanlardan, imkansızlıklardan geçip o topraklara gitmek nasip oldu.

Gitmeden önce nelerle karşılaşabileceğimi biliyordum ama insanın bildiğini dahi yaşaması, hissetmesi hiç de kolay değilmiş, bunu öğrendim. Her vakit gittiğim kapılardan ya gönderilirsem ya bu vakit giremezsem korkusu ne zormuş… O kapılarda Hudeybiye’yi yaşamak ne zormuş. Ama o zorlukların ardından mescide girmek daha bir mutlu edermiş daha bir anlamlı kılarmış bunu gördüm. O kapılardan içeriye ayak basınca Allah’ın verdiği o duygu ne güzelmiş. Rabbime nasıl şükredeceğini bilememek nasıl bir şeymiş. İçeri girdiğimde Allah’ın gönlümü hoş etmesi, sanki dışarıda o zorlukları hiç çekmemişim, sokaklarda gözü yaşlı dolaşmamışım gibi mutlu olmak bana şunu düşündürdü; Peygamberimiz en sevdiğini eşini, sırtını yaslandığı amcasını kaybedince Allah da onun gönlünü rahatlatmak, mutlu etmek için Mescidi Aksa’da Miraç’a çıkarmıştı, Allahualem burası tıpkı bize olduğu gibi onu da böyle mutlu göndermiştir.

Sabah namazından sonra son saatlerimi öyle içim rahatlamış geçirdim ki öncekinde kalbim buruk, gözlerim dolu ayrılmıştım. Ama bu sefer tebessümle içim rahat ve tekrar geleceğim inşallah rahatlığı ile ayrıldım.

Kudüs Kumbarasına ve destek olan herkese o kadar çok dua ettim ki eğer onlar bana destek çıkmasa belki de gitmek nasip olmayacaktı. Bu zorlu seferde ribatımı tutmamda bana destek oldukları için teşekkür ederim. Ve buraya destek olan herkes o kadar büyük bir iş yapıyor ki bunu oraya gidip, heyecanla geri dönüp daha fazla gayretle insanlara bir şeyler anlatmaya çalışmasından görebiliriz. 1 kişiden belki 100 kişiye ulaşacağız. Aynı zamanda bu yüzyılın zeytinyağı, mescitte namaz kılan ve ümmetin orayı unutmadığını göstermekte.
Allah herkesten razı olsun…