Ayşe Dağ – 1993 / Bitlis

Merhabalar ben Ayşe 30 yaşındayım hemşireyim. Van da yaşıyorum. Memleketim Bitlis. Çocukluğum Ankara da geçti. 14 yaşımda babam vefat edince memlekete döndük. Sağlık meslek lisesinden atandım. On yoldan fazladır hemşirelik yapıyorum. Bekarım ailemle yaşıyorum. Öncelikle böyle beklemiyordum Kudüs’ü… Beklediğimden kat kat daha güzeldi. Ben onu çok küçük bir alana sığdırmışım kafamda meğerse. Halbuki ki koca bir şehir koca bir alanmış. Ömrümde böyle güzel bir şey görmedim diyebilirim. Mescidi Aksa’ya ilk girdiğimiz günü Kubbetüs-Sahrayı o anı asla unutmayacağım. Hep giderken Kudüs’ün bana ihtiyacı var diye düşündüm. Gitme amacım buydu. Oraya faydam olsun diye. Bilemedim aslında benim Kudüs’e ihtiyacım varmış. Yeryüzünde çok iyi bir Müslüman gibi dolaşırken, kendimi çok iyi sanırken bir tokat gibi geldi bana oralar, oradaki insanlar. Kendime getirdi beni. Gerçekte nasıl yaşanır nasıl gerçek Müslüman olunur orada ki insanlar bunu yaşayarak bana öğrettiler. Oradayken sanki başka bir dünyada yaşıyor gibiydim. Sanki iki dünya vardı biri. Biri dalıp gittiğimiz elimize oyuncaklar verilen sahte dünya diğeri de Filistin, Kudüs, Mescidi Aksa yani Beytülmakdis. Bana bu kadar dokunacağını bu kadar değiştireceğini asla düşünmezdim. Şimdi döndük. Eski hayatımıza işimize. İçimde kocaman bir boşlukla birlikte anlatılmaz özlem. Şuan aklımda ki tek düşünce oraya bir daha gidene kadar nasıl bekleyeceğim. İçimde ki bu burukluk nasıl geçecek. Aslında geçmesin de bende ki bu etkisi ne olur geçmesin ben bir daha gidene kadar. Bundan sonra elimden geldiğince hatta daha fazlası ile oraya gitmeye çalışacağım. Oraya gidene kadar da kendimi değiştireceğim. Oralara layık gerçek bir Müslüman gibi. Hak etmeliyim ve artık eski ben olmamalıyım, olamam. Yeni ben inşa etmeliyim. Hem kendimde hem çevremde. Oraya ile ilgili tek pişmanlığım daha önce gitmemiş olmam. Kendime çok kızdım ama demek nasip bu zamanaymış. İnşaAllah bizi oralara gönderen Allah’ım tekrar tekrar gidebilmeyi de nasip eder. Bizlerin oraya gitmesine vesile olan Kudüs Kumbarası ekibine ve bağışçılarıma da çok teşekkür ederim Allah razı olsun İnşaAllah. Vesile oldukları şey o kadar mükemmel ki bende bundan sonra bu sevaba nail olacağım İnşaAllah. Aylarca içimizde yanan Mescidi Aksa hasretini dindirdiler. Çünkü ben o kadar çok istedim ki gitmeyi. Sanki Kudüs yıkılacak ve ben görmeyecektim diye o kadar korktum ki. Çok şükür Rabbim nasip etti vesile olan herkesten Allah razı olsun onlarında kalplerinde ne istek varsa hayırlısı ile kabul etsin. Tekrar çok teşekkür ederim. Son olarak normalde kendim karşılayabilirdim ama çok sıkışık ve borçlarımı olduğu bir zamana denk geldi. Ama bundan sonra bende birilerinin gitmesine vesile olacağım İnşaAllah hem maddi hem manevi olarak İnşaAllah