Ben Aynur Uzdilli, 20 yaşındayım. Arapça mütercim ve tercümanlık okumaktayım ve bir Kudüs sevdalısıyım. Öncelikle kalbime bu sevdayı bu davayı koyan rabbime hamd eder, sonra da hayra vesile olanlara ve Kudüs kumbarası ekibine çok teşekkür ederim. Allah razı olsun… Kudüs’ün önemini 7 Ekim’den sonra araştırmaya, kitaplarını okumaya başladım. Erken yaşta Kudüs’ün aşkı mescidi aksanın aşkı gönlüme düştü. Kudüs’e, Mescid-i Aksa’ya gitmenin hayalleriyle yatıp kalktım. Beni bu bilinçle şereflendiren rabbime hamdolsun. Bahanelerle vizelerimiz red alsa da tekrar tekrar denemekten ve umut etmekten vazgeçmedik.

İslam Ümmetinin nazlı çiçeği, yarayan kanası. Mahzun ve yalnız kalmıştı. Bu yolculuk için gezi diyemem, çünkü fiili adı bu bir ribat. Yolda çekilen zorluklar, kapılarda gördüğümüz muameleler gayretlerimizi daha da artırmayı ve bu davanın sandığımdan daha büyük bir dava olduğunu fark ettim. İçimde çiçekler açtıran kalbimi ruhumu yumuşacık yapan şeylere de şahit oldum. Filistinli kardeşlerimizin tek kardeşimizsiniz diyerekten sevgiyle kucaklamaları, sofralarını açmaları ve ellerinde ne varsa ikram etmek istemeleri… Kudüslü Musa Hicazi abinin kalbe dokunan sözleri “hoş geldiniz demeye utanıyoruz ev sahibi sizsiniz biz sizi bekliyoruz bir gün mehterlerle birlikte kutlayacağız.” Kudüs’e gittiğim ilk an sanki yıllardır orada yaşıyormuşum gibi bir hisse kapıldım. Mescidi- Aksa’nın kapılarının yüzümüze kapanması bizim her vakit direnip o namaza girme çabası… Avluyu karış karış dolandık. Onlara evin sahibi olmasa da biz buradayız demenin verdiği gurur vardı. Oraya giden Aynur ile dönen Aynur aynı değildi.  Artık yükümüz daha da ağır ve bize düşen görev bilinçlenip bilinçlendirmek. Artık azmim daha da kuvvetli. Ben tanıştım, herkesi de tanıştıracağım. Aklım, kalbim orda kaldı. O atmosferi yaşatan Rabbime hamd olsun. Bize bu yolculuğu nasip eden Kudüs Kumbarasını lütfeden Rabbime hamd olsun. Tekrar tekrar gideceğiz… İlk fırsatta:)