İsmim Amine Müberra umudun atölyesi yardım derneği sahibiyim.

İnsani yardımla uğraşıyorum.

27 yaşındayım İstanbul’da yaşıyorum.

Hocalıkla beraber insani yardımla uğraşıyorum. Hayatımı değiştiren bir trafik kaza sonrası “ferahlık kapısı aç Allah’ım” diye gece gündüz ettiğim duanın somut halidir Kudüs. Yola çıktık yürüdük sonu belli olana bilmediğimiz yollardan yürüdük.

Hafifçe başımızı kaldırdık ve o an yüreğimden kopan duyguların izahı yoktu.

Süzülen gözyaşları ve büyük hayranlık. Bize bu kutsal yolculuğun nasip olmasına vesile olan Kudüs kumbarasının kıymetini anlatmak istesem de anlatamam.

Lakin ümmet şuuru ile bütünleşmiş insanların aynı çatı altında toplanması büyük şükür sebebi.

Yıllarca Mekke Medine sevdalısı olan ben, Kudüs’ü gördükten sonra düşündüm ki, Kudüs Ümmet’e emanettir. Kudüs her Müslüman için hayatının merkezinde olması gereken ve hep tercihlerin en başında olması gereken yerdi. Donuk duygularla girip, omzumuzda yük, gözlerimizde yaş olarak kaldın Aksa. Muazzamdın Aksa, öyle muazzam ki, kenara çekilip saatlerce izlemekti bize yakışan. Saatler günler nasıl geçti bilmiyorum ama biz elveda demeden ayrıldık senden. Çünkü kavuşmamız yakındır Allah’ın izniyle. Döndükten sonra düşündüm ki, Kudüs bize emanet edilmiş lakin ümmet tarafından yetim bırakılmış gibi. Efendimiz’in Miraç’a yükseldiği yerlere ayak basmak, orada namaz kılmak, dua etmek paha biçilmez bir duygu. Yaşamayana anlatılması çok mümkün değil derecesinde.

Her duvarında izler var, seni gören her gözde yaşlar var. Bize bu kutsal yolculuğu nasip eden Allah’a hamdolsun. Yolunda hizmetkar olmak ne büyük nimetmiş meğer.