Hatice Kübra Ergen – 1998 / Nevşehir

Sevgili Kudüs;

Sana çıkan bu yolda ilk yolculuğumu yapmak için gelmiştim.
Zorlu ve duygusal bir yolculuk olmuştu.
Birçok kapın vardı.
Birçok sokağın vardı.
İslam aleminin ilk durağı olduğun gibi
Her yönümüz de sana çıkıyordu.
Sana bakmak gökyüzünün saflığına bakmak gibiydi.
Yalnızdı. Boynun büküktü.
Annesi kaybetmiş çaresiz bir çocuk gibiydin.
Geldik, taşlarına sarılmak seni bir nebze içimizdeki kaynayan sevginin ötesine geçirmek için gelmiştik.
Nice peygamberin misafirhanesi, Nice tarihin mihenk taşıydın.
Sen mahzundun, biz mahzunduk…
Tüm dünyaya sessiz çığlığını duyurmak için geldik ve gittik.
Kapındaki muhafızlara seni sorduk.
Esnaflarına seni sorduk.
Liderlerine seni sorduk.
Herkes seni anlattı.
Kudüs’e gitmek yoktur oradan hep dönülür sözü mıh gibi zihnimize saplandı.
Ve bundan sonra dönüşlerimizin sana olması için ant içtik…
Bu yolda projemiz için bize destek olan, çekimlerimizi kolaylaştıran gitmemiz için her türlü desteği sunan emektar abilerimize ve ablalarımıza teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Kalbimizde Kudüs sevdasının kör ateşini daha da alevlendirdikleri için Kudüs kumbarasından Allah razı olsun

Kudüs yaralarımızı sardığımız ve saracağımız tek yerdir.