Selva Astan – 1995 / Muş

Bir ummanda kalmışımda şu an bulunduğum yerde kayıp gibiyim. Boğazımda düğümsün artık Kudüs…

Yüreğime düştün bir kere sana gelmeliydim. Bir gün tüm her şeyi bırakıp açtım bilgisayarımı ve formu doldurdum. O an hissettiğim huzurun bir tarifi yoktu. Elhamdülillah Rabbime ki Kudüs sevdasıyla yanıp tutuşan hayırseverler aracılığıyla Kudüs’e gitmeyi nasip etti.

Şu an bu sözlerimi yazarken Kudüs`te beni sarsan o anları, duygularımı toparlamaya çalışıyorum. Döndüğümden beri çevremdeki tüm insanlara Aksa`yı, Filistin`i anlatmaya çabalıyorum. Gözlerim dolu dolu ne olur gidin diyorum. Öyle anlatmakla, fotoğrafları videoları göstermekle olmaz diyorum. Gidemediniz diyelim çevrenizdekilerden biri gitsin diye çabalayın lütfen. Sabah namazı sonrası Kıble Mescidinde ötüşen kuşlar, zeytin ağaçlarının göz kırpan yeşilliği, seni görünce kıkır kıkır gülen belki yetim bir Filistinli çocuk senin el çakmanla mutlu olacak. Tüm o anlar kalbime saplanıp kaldı. Filistinli kahve satan bir ağabey ile uzun uzun muhabbet etmiştim. En güzel kahvelerinden paketleri hazırladı ve parayı verecekken öğrenci olduğumu anlayıp indirim yapmıştı. Öylesine utanmıştım ki mahcup bir şekilde Es`salam deyip vedalaşıp başka abilerle, ablalarla konuşmak için diğer dükkânlara girmeliyim dedim. Gözlerindeki ışık öyle güçlü ki konuşmadan bile bizleri beklediklerini hissedebiliyorsunuz.

Mescidi Aksa`nın avlusundayım sanki yüzümde bir esinti, eteklerim uçuş uçuş. Gözlerimi kapayıp açsam orada tam önünde olsam çocuklar etrafımı sarsa. Mektubumu yazmanın bu kadar zor olabileceğini tahmin etmemiştim. İlk iki gün idrak etmekte çok zorlandım. İnanamıyordum. Bir hayali yaşıyor gibiydim. Ta ki 3. Günün gecesinde artık gidiyoruz veda zamanına az kaldı deyip gözyaşlarımı tutamayınca anlamıştım. Ben buralara gelmeyi hak edecek ne yaptım Rabbim deyip yakarmıştım. En güzel hayalimdin gerçekleştin Kudüs. Bundan sonraki vazifem seni asla yalnız bırakmamak, her daim anmaktır.

Asla yorulmadan tüm çocuklarıyla her vakit Aksa`yı yalnız bırakmayan teyzeler, ablalardan biliyorum artık onlar yalnız bırakmıyorlar bizler de elimizden ne geliyorsa yapmalıyız. Rabbim gayretimi baki kıl. Bana vesile olunduğu gibi ben de vesile olayım. Bizler gittikçe daha da özgür olacak Filistin. Güçlendiklerini, tek olmadıklarını bilecekler. Rabbim Kubbetüs Sahra`da yankılanan ezanı dindirmelerine izin verme. Tekrardan Kudüs ile buluşabilmeyi, Allahım bu davanın hakkını verebilmeyi nasip et. Selam ve dua ile…